سوخو ۳۵: چرا ناتو از این جت جنگنده روسی می‌ترسد؟

برتری سوخو–۳۵ در مقایسه با هواپیماهای اوکراینی بخشی از دلایلی است که اوکراینی‌ها، متحدان غربی خود را برای دریافت جت‌های جنگنده غربی مانند اف–۱۶ تحت فشار قرار داده‌اند.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد به نقل نشنال اینترست، جنگ روسیه علیه اوکراین باعث احیای علاقه به فناوری نظامی روسیه شده است. علیرغم آن که روسیه اکنون تهدید مشابه تهدید نظامی دوره شوروی برای منافع امریکا نیست اما فناوری های نظامی آن کشور توجه ناظران غربی را به خود جلب کرده است. قلمرویی که از دیرباز در دوره شوروی و هم اکنون روسیه در آن همواره برتری داشته قلمروی طراحی هوافضا بوده است. این رخدادی اتفاقی نبود که باعث شد اتحاد جماهیر شوروی تقریبا در هر نقطه عطف مهمی در رقابت فضایی (بدون فرود بر روی ماه) امریکا را شکست دهد. موفقیت شوروی به دلیل در اختیار داشتن صنعت هوافضای قوی و پیچیده امکان پذیر شد. با این وجود، زمانه و شرایط تغییر کرده است. آمریکایی ها از نظر کیفیت و کمیت تولیدات در حوزه هوافضا به راحتی از روس ها جلو افتاده اند و روسیه دیگر رقیب اصلی امریکا در عرصه هوافضا نیست. اکنون چین رقیب اصلی امریکا در آن حوزه است کشوری که طرح های تجدیدنظرطلبانه ای در اقیانوس آرام و اقیانوس هند دارد و تاکنون بیش از ۲۰۰ فروند جت جنگنده چنگدو جی – ۲۰ را که یک هواپیمای نسل پنجم می باشد وارد میدان کرده است. با این وجود، روسیه هنوز ناوگان جت های جنگنده توانمندی دارد که مطمئنا برای توقف امریکا کافی می باشد.

یکی از اصلی ترین تجهیزات ناوگان جنگنده روسیه جت جنگنده سوخو – ۳۵ است. سوخو – ۳۵ از متشقات سوخو -۲۷ است. سوخو – ۲۷ در سال ۱۹۷۷ میلادی زمانی که شوروی و امریکا درگیر مسابقه تسلیحاتی بودند و زمانی که توسعه هوافضای دو کشور در رقابت تنگاتنگ با یکدیگر پیش می رفت رونمایی شد. سوخو – ۲۷ آشکارا پاسخی مستقیم برای جت های جنگنده بزرگ و نسل چهارم تازه رونمایی شده اف – ۱۴ و اف – ۱۵ بود. اف – ۱۴ و اف – ۱۵ هواپیماهای دو موتوره و با قابلیت مانور بالا بودند که می توانستند مهمات سنگین را در حالی که مجهز به تجهیزات اویونیک (الکترونیک هوانوردی) پیشرفته بودند در فواصل طولانی حمل کنند. نوع اصلی سوخو – ۲۷ مانند اف – ۱۵ پیش از آن که انواع بعدی آن برای تطبیق با ماموریت های گسترده تر اصلاح شوند به منظور ماموریت های برتری هوایی طراحی شده بود.

سوخو – ۳۵: چرا ناتو از این جت جنگنده روسی می‌ترسد؟

سوخو – ۲۷ در سال ۱۹۸۵ میلادی وارد خدمت شد و برای اهدافی اصلی مورد استفاده قرار گرفت: دفاع هوایی دوربرد در برابر بمب افکن های آمریکایی مانند بی – ۱ بی کاملا جدید و بی – ۵۲ با چندین دهه قدمت سابقه اسکورت دوربرد برای بمب افکن های توپولف – ۹۵ و توپولف – ۱۶۰. سوخو – ۲۷ فرزندان مختلفی را تولید کرد. سوخو – ۳۰ یک جت جنگنده دو سرنشینه و چند منظوره است که از سوخو – ۲۷ ساخته شده است. سوخو – ۳۳ از فرزندان سوخو – ۲۷ مبتنی بر ناو است. سوخو -۳۴ یکی دیگر از مشتقات سوخو – ۲۷ دارای دو صندلی در کنار هم است و به عنوان جنگنده بمب افکن مورد استفاده قرار می گیرد. هم چنین، سوخو -۳۷ از دل سوخو – ۲۷ درآمد و البته سوخو – ۲۷ باعث پیدایش سوخو – ۳۵ نیز شد.

سوخو – ۳۵ دارای رادار بسیار نیرومند N۰۳۵ Irbis-E است که به "پلنگ برفی" شهرت دارد. N۰۳۵ نسخه بهبود یافته رادار N۰۱۱M است و می تواند هدف هوایی را تا فاصله ۴۰۲ کیلومتری شناسایی کند. N۰۳۵ می تواند تا ۳۰ هدف هوایی را به طور همزمان ردیابی کند و می تواند همزمان با هشت هدف هوایی درگیر شود. N۰۳۵ هم چنین قادر است تصاویر زمینی با وضوح بالا را با حالت دیافراگم مصنوعی* به خلبان ارائه دهد.

سوخو – ۳۵: چرا ناتو از این جت جنگنده روسی می‌ترسد؟

برای تکمیل سوخو – ۳۵ رادار N۰۳۵ به یک سیستم هدف گیری نوری OLS-۳۵ مجهز شده که در جلوی کابین خلبان قرار دارد تا جستجو و ردیابی مادون قرمز را فراهم کند. سوخو – ۳۵ برای دفاع به سیستم مقابله الکترونیکی L۱۷۵M Khibiny-M متکی است. برای کاهش سطح مقطع راداری سوخو – ۳۵ آن جت جنگنده با مواد جاذب رادار در ورودی های موتور و در مراحل جلویی کمپرسور موتور مجهز شده است. نتیجه آن ایجاد یک سطح مقطع راداری نصف شده است. با این وجود، سوخو – ۳۵ جت جنگنده رادارگریزی مانند اف – ۳۲ و اف – ۳۵ نیست. سوخو – ۳۵ به دو موتور توربوفن ساترن AL-۴۱F۱S مجهز شده است. همانند اف – ۲۲ و اف – ۳۵ موتورهای ساترن سوخو – ۳۵ مجهز به نازل های بردار رانش هستند که امکان اَبَرمانورپذیری را فراهم می کند. همان طور که سرگئی بوگدان خلبان آزمایشی ارشد سوخو می گوید:"نبرد هوایی کلاسیک با سرعت بالا شروع می شود و اگر ادامه یابد طولانی تر خواهد شد زیرا این احتمال وجود دارد که مانورهایی برای اجتناب از مواجهه با موشک انجام شو. هواپیما پس از مانور دادن در سرعت کم تری حرکت خواهد کرد اما ممکن است هر دو هواپیما در موقعیتی قرار بگیرند که نتوانند شلیک کنند. با این وجود، اَبَرمانورپذیری به هواپیما اجازه می دهد تا در عرض سه ثانیه شلیک دیگری داشته باشد". ابرمانورپذیری به سوخو – ۳۵ اجازه می دهد تا مانورهای پسا استال (واماندگی)* (Post - Stall) را در سرعت های پایین انجام دهد که به طور قابل توجهی متفاوت از فلسفه مانور جنگ هوایی غربی است که در آن بر روی حفظ انرژی جنبشی هواپیما تاکید صورت می گیرد.

سوخو – ۳۵ بر فراز آسمان اوکراین مستقر شده است. سوخو – ۳۵ با انجام ماموریت های برتری هوایی دست کم هفت پیروزی هوا به هوا در برابر هواپیماهای جت اوکراینی (و یک پیروزی در برابر بالگرد میل Mi-۱۴ به ثبت رسانده است) چندین فروند جت جنگنده سوخو – ۳۵ در آسمان اوکراین سرنگون شده اند. دو فروند سوخو – ۳۵ به اشتباه توسط موشک های زمین به هوای روسی اس – ۳۰۰ ساقط شدند.

* حالت دیافراگم مصنوعی شکلی از رادار است که می تواند تصاویر دو بعدی یا بازسازی های سه بعدی از اشیاء ایجاد کند.

* استال یا همان واماندگی حالتی است که در تمام هواپیما ها در شرایط خاصی رخ می دهد و هنگامی پدید می آید که بال های هواپیما دیگر قادر به تولید نیروی برا (Lift) نیستند و نیروی وزن هواپیما آن را به سمت پایین می برد.

۱۶ آذر ۱۴۰۲ - ۱۴:۳۰
کد خبر: 49891
منبع: فرارو

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha