گروه اقتصاد کلان پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد، آلبرت بغزیان اقتصاد دان و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در گفت و گو با رادار اقتصاد در خصوص تبعات و پیامدهای عدم انتشار آمار و اطلاعات اقتصادی از سوی دولت گفت: عقب انداختن ارائه آمار اقتصادی و انتشار دقیق آنها اصولا موضوعی است که در همه دولتها با توجیهات مختلف دیده شده است، در حالی که هیچ موضوعی نمی تواند توقف انتشار آمار و شاخص های اقتصادی را توجیه کند چرا که زیان بسیار بزرگی بر پیکره اقتصاد کشور وارد می کند.
کارشناس و تحلیلگر اقتصادی خاطر نشان کرد: در این موضوع شکی وجود ندارد که عقب انداختن اطلاعات اقتصادی پیامدی جز گمگشتگی بیشتر فعالین اقتصادی ندارد. هیچ اقتصادی با پنهان کاری به نتایج خوب دست نمی یابد در حالی که شفافیت آثار بسیار مثبتی روی بخش های مختلف اقتصادی به جا می گذارد.
آلبرت بغزیان استاد اقتصاد وضعیت اقتصاد ایران و عدم ارائه انتشار آمار اقتصادی توسط دولت را به بیمار وپزشکی توصیف کرد که بیمار در حال جان دادن است وی در این باره گفت: اصولا در ایران روال اطلاع دادن بیماری فردی که از نظر پزشک به درمان او امیدی نیست اینگونه است که خبر ناگوار به خود بیمار گفته نمی شود؛ بلکه به همراه بیمار گفته می شود که بیمار فرصت چندانی برای ادامه حیات ندارد لذا در خوراک و تفریحاتی مثل سفر کردن هر آنچه می توانید در روزهای آخر برای بیمار مهیا کنید و از این جهت از نظر پزشک معمولا منعی وجود ندارد.
بغزیان در ادامه بحث توضیح داد: در حالی که شرایط مطلع کردن وخامت حال بیمار در خارج متفاوت از روالی است که در ایران طی می شود؛ به این شکل که پزشکان خارجی وضعیت بیمار را به صورت مستقیم به وی اطلاع می دهند چرا که بر این باروند بهتر است بیمار نسبت به تغذیه و سبک زندگی خود توجه بیشتری کند شاید به نفع طول حیات بیمار تمام شود اما در ایران ملاک اصلی بر مبنای اخلاق گذاشته می شود که به لحاظ اخلاقی نباید به بیمار گفته شود که چه حال وخیمی دارد.
کارشناس و تحلیلگر اقتصادی توضیح داد: وضعیت ارائه آمار و اطلاعات اقتصادی در ایران شبیه به مثالی است که عنوان شد. البته می توان چنین توجیهی آورد که مثلا در حال حاضر دولت به دنبال جمع آوری آمار واقعی از نرخ تورم، رشد اقتصادی، نرخ بیکاری، ناترازی بانکی و سایر شاخص های اقتصاد کشور است اما به دلیل نگرانی از افزایش انتظارات تورمی و جلوگیری از تزریق ناامیدی و نگرانی به جامعه آمارها را بنا به ملاحظاتی یا اعلام نمی کند یا تغییر می دهد.
وی در این باره توضیح داد: به عنوان مثال دولت نگران افزایش نرخ ارز است، به همین خاطر برخی اوقات دولت علاقه ای به اعلام نرخ ارز ندارد و از نرخ توافقی رو نمایی می کند؛ نرخی که به صورت تلفنی تعیین می شود و مانع بزرگی در برابر شفاف سازی نرخ واقعی ارز می شود، بنابراین دولت در برخی مواقع گمان می کند با لاپوشانی می تواند فرصت بخرد تا تصمیمات و تدابیر درست تری برای بهبود اوضاع بیاندیشد و اجرا کند.
آلبرت بغزیان استاد اقتصاد معتقد است: مساله دیگری که نگرانی را بابت وضعیت اقتصاد بیمار ایران تشدید می کند این است که دولت به عنوان پزشک نه شرایط بیمار را به درستی می داند؛ نه دارویی تجویز می کند و نه اطلاعات دقیقی به بیمار و همراهش می دهد، در حالی که دولت فکر می کند وضعیت اقتصاد خوب است اما اقتصاد به سرعت در حال ضعیف شدن و از دست رفتن است چونان بیماری که در بدترین شرایط جسمی آخرین نفس های خود را می کشد.
کارشناس و تحلیلگر اقتصادی گفت: اگر دولت به دنبال اصلاح سیاستها برای درمان اقتصاد کشور باشد خوب است اما اگر آماری ارائه ندهد و راهکاری برای بهبود و اصلاح و اعمال سیاست های مناسب اقتصادی در نظر نداشته باشد به نوعی اقتصاد را با مرگ مواجه می کند، یعنی به دلیل عدم انتشار آمار اقتصادی فعالین اقتصادی نمی توانند محاسبات دقیقی داشته باشند، ضمن اینکه مردم نسبت به آمارهای های دولت بی اعتماد می شوند.
وی در این باره توضیح داد: کذب گویی و عدم انتشار درست آمار اقتصادی شرایط را بغرنج تر از قبل می کند به گونه ای که هیچ سیاستی دراقتصاد به نتیجه نمی رسد. تجارت خارجی مختل می شود. نرخ ارز شفاف نمی شود و دولت چاره ای غیر از رفتارهای پلیسی در بازار ندارد در حالی که به خوبی می داند پلیس بازی در اقتصاد جواب نمی دهد.
آلبرت بغزیان خاطر نشان کرد: بنده بر این باورم عدد غلط بهتر از بی آماری است. بلاتکلیفی سم مهلک اقتصاد است و اقتصاد را غیر قابل پیش بینی می کند و ریسک و نااطمینانی در اقتصاد افزایش می یابد بنابراین فعال اقتصادی دست از کار و تولید می کشد و سرمایه گذاری، رشد تولید و رشد اقتصادی با چالش ها و معضلات بسیار عمیقی رو به رو می شود.
نظر شما