گروه اقتصاد کلان پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد، حسین درودیان کارشناس و تحلیلگر مسائل اقتصادی در گفت و گو با رادار اقتصاد در خصوص این موضوع که آیا آنچه در برنامه هفتم توسعه مطرح گردیده قابلیت اجرا و عملیاتی شدن در اقتصاد امروز ایران را دارد گفت: مساله حائز اهمیت در تحقق هر برنامه ای نگاه به واقعیت های موجود اقتصاد است به این خاطر با اطمینان می توان گفت در ده سال گذشته متغیرهای بخش حقیقی مثل رشد تولید، نرخ تشکیل سرمایه سقوط کرده به گونه ای که حتی آمارهای رشد در این بخش به ارقامی چون صفر رسیده است، بنابراین در این بخش رشد مثبتی نداشته ایم.
وی در ادامه در خصوص نرخ تورم و آنچه در سال های گذشته در این موضوع وضعیت را به نفع افزایش تورم تغییر داده گفت: طی پنج سال گذشته تورم تشدید یافته است به گونه ای که نرخ تورم نسبت به سال های قبل از پنج سال گذشته رقم های بالایی را تجربه کرده لذا جهش های بزرگی در نرخ تورم در اقتصاد ایران به وجود آمده است، پس در این بخش نیز وضعیت مناسب نیست.
حسین درودیان کارشناس و تحلیلگر اقتصادی معتقد است: تشریح ساده آنچه در بخش متغیرهای واقعی اقتصاد بر ما گذشته نشان دهنده یک واقعیت تلخ و جدی در اقتصاد ایران است که اقتصاد کشور ضعیف شده است، یعنی متغیرهای اقتصادی از آنچه قبلا بودند به وضوح چند پله تنزل کرده اند به این خاطر باید در این موضوع شک کرد که آیا برنامه جدید یعنی برنامه هفتم توسعه می تواند محقق شود وقتی اقتصاد ضعیف شده است.
حسین درودیان با طرح یک سوال مهم برای رسیدن به حقیقت این مطلب که آیا برنامه ها و اعداد و ارقام ذکر شده در برنامه هفتم توسعه قابلیت تحقق دارند گفت: سوال اصلی در خصوص برنامه توسعه که بی پاسخ مانده این است دقیقا چه اتفاقی قرار است رخ دهد و چه روندی منجر به تغییراتی در بخش های مختلف اقتصادی نسبت به سال های گذشته و برنامه های توسعه ای قبل می شود که وضعیت را نسبت به قبل بهتر می کند و زمینه ساز تحقق این اعداد و ارقام می شود؟
وی تصریح کرد: مشخص نیست چه روندهایی برای دگرگونی در وضعیت اقتصاد مد نظر مسوولین است چون اهدافی که در برنامه ذکر شده به معنای تغییر کامل مسیر قبلی است، یعنی برنامه هفتم به گونه ای نوشته شده که این موضوع به ذهن متبادر می شود که گویا قرار است مسیر ده ساله گذشته در بخش متغیرهای حقیقی یا مسیر پنج ساله ای که در افزایش تورم تجربه کردیم دچار تغییراتی جدی و فاحشی شود.
کارشناس و تحلیلگر اقتصادی خاطر نشان کرد: لذا مسوولین باید این موضوع را روشن و شفاف کنند که برچه اساسی تغییرات در بخش های مختلف اقتصادی بر مبنای آنچه دربرنامه هفتم ذکر شده ایجاد می شود؟ یعنی نیرو، انرژی و منابعی که قرار است وارد شود و ورق را به نفع بهبود شاخص های عنوان شده در برنامه توسعه و شاخص های مهم اقتصادی برگرداند چیست؟
حسین درودیان افزود: وقتی چیزی در این زمینه گفته نشود و هیچ ایده و راه حلی برای تحقق برنامه های توسعه ای هفتم گفته نشده به این معناست که آمار و ارقام داده شده در برنامه هفتم توسعه برنامه وهدف محور نیست، بلکه مجموعه ای از آرزوهاست، نه یک برنامه عملیاتی.
وی در این باره توضیح داد: وقتی زمینه های لازم برای تحقق برنامه ها آماده نشده باور پذیری نسبت به برنامه بسیار کم می شود حتی نمی توان به این برنامه نسبت به برنامه های قبلی اعتماد زیادی کرد چرا که دلایل محکمی داریم که مشخص می کند این برنامه افت و تنزل می کند و این برنامه و اهداف مقرر شده به لحاظ متغیرهای اقتصادی قابلیت تحقق ندارد.
حسین درودیان در پایان بحث تاکید کرد: به نظر می رسد برنامه نویسی آن هم در قالب نوشتن برنامه توسعه ای بدون توجه به ضعف برنامه های قبلی و دقت در چرایی این موضوع که چرا برنامه های قبلی محقق نشده، بیشتر به سبک و سیاقی در دولت ها تبدیل شده که باید برنامه ای بدهند، یعنی باید برنامه ای برای نوشتن، فقط در حد نوشتن داشته باشند که گفته شود برنامه ای ارائه داده اند، پس فلسفه نوشتن برنامه های توسعه ای در این موضوع خلاصه می شود وقتی قابلیت تحقق ندارند.
نظر شما