به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد به گفته مشاور آکادمی سامان، بررسی های انجام شده توسط پژوهشگران این آکادمی نشان می دهد که شرایط حاکم بر اقتصاد کشور به چند پارگی اساسی و بسیار بزرگی در بازار پوشاک منجر شده که سطح درآمدی افراد، تعیین کننده میزان تقاضا برای این کالاست. این سطح درآمدی و انشقاقی که در سطح درآمدی ایجاد شده باعث شکل گیری چند نوع بازار متفاوت پوشاک شده است.
بررسی های آکادمی سامان گویای این است که در سال ۱۴۰۱ متوسط هزینه پوشاک هر خانوار ۷ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان بوده البته سهم قابل توجهی از این رقم در دست طبقه پردآمد شهری است.
فردین یزدانی در این خصوص توضیح می دهد که اگر گروه های درآمدی کشور به سه گروه ۴۰ درصد کم درآمد، ۴۰ درصد میان درآمد و ۲۰ درصد پردرآمد تقسیم شود، مشاهده می شود که دو دهک یعنی ۲۰ درصد پردرآمد جامعه در سال ۱۴۰۱ به طور متوسط رقمی معادل ۴۰ میلیون تومان صرف خرید پوشاک کرده است. از سوی دیگر این رقم برای گروه های میان درامد یک میلیون و ۳۰۰ هزار تومان و گروه های کم درآمد تنها ۳۳۰ هزار تومان است. تفاوت و انشقاق به حدی زیاد است که شکل گیری بازار متمایز اجتناب ناپذیر خواهد بود.
از سوی دیگر به گفته پژوهشگر و مشاور آکادمی سامان ۵۳ درصد اندازه بازار پوشاک در سال ۱۴۰۲ در دست گروه های پردآمد جامعه بوده و گروه های کم درآمد تنها سهمی ۱۷ درصدی از بازار ۱۷۰ هزار میلیاردی پوشاک داشته اند.
نظر شما