به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد به نقل از جام جم چنین پدیده‌ای وقتی اتفاق می‌افتد که یک آذرگوی وارد اتمسفر زمین می‌شود و باید فرد خوش‌شانسی باشید که حداقل یک بار در زندگی چنین پدیده‌ای را مشاهده کنید. آذرگوی‌ها در واقع سنگ‌هایی بزرگ‌تر از شهاب‌های معمولی هستند و به همین خاطر هم ورود پر سر و صداتری به زمین دارند.
این اتفاقی است که شنبه هفته پیش در آسمان کویینزلند ایالات متحده افتاد و ویدیوهایی که مردم و دوربین‌های مدار بسته از آن ثبت کرده‌اند، ورود یک آذرگوی به اتمسفر زمین و سپس انفجارش را نشان می‌دهد. این آذرگوی پس از ظهور به طور تدریجی پرنورتر شده و در نهایت منفجر می‌شود و نوری سبزآبی منتشر می‌کند. شدت انفجار این آذرگوی به قدری بوده که حتی مردمی که در نزدیکی مکان وقوع این پدیده زندگی می‌کنند صدا و موج انفجار را حس کرده‌اند.
بر اساس بررسی متخصصان به نظر می‌رسد این آذرگوی ابعادی حدود نیم متر تا یک متر داشته و به طور متوسط در دسته آذرگوی‌های کوچک قرار می‌گیرد. همچنین به دلیل ساطع شدن نور سبزآبی قبل از انفجار این سنگ، احتمالا فلزات آهن و نیکل از اجزای تشکیل‌دهنده این آذرگوی بوده‌اند.
بررسی رنگ سنگ‌هایی که در اتمسفر زمین در حال سوختن هستند می‌تواند جنس آنها را مشخص کند زیرا هر رنگ مختص یک نوع فلز یا ترکیب شیمیایی است. همچنین احتمالا آذرگویی که روز شنبه در آسمان کویینزلند رویت شده سرعتی حدود ۱۵۰هزار کیلومتر بر ساعت داشته است.
معمولا بقایای آذرگوی‌ها پس از انفجار به سطح زمین می‌رسند و بسته به ابعادشان، ممکن است پس از برخورد به سطح زمین گودالی از خود به‌جا بگذارند. به نظر متخصصان این آذرگوی ابعاد کافی برای به‌جا گذاشتن گودال را نداشته و در همان اتمسفر پس از انفجار به خرده سنگ‌های کوچک‌تر تبدیل شده و به زمین رسیده است. اما حتی همین انفجار در آسمان هم گاهی می‌تواند خطرناک باشد. حتی اگر ابعاد سنگ به قدری نباشد که با برخورد به سطح زمین موجب ایجاد آسیب جدی شود، موج انفجار آذرگوی‌های بزرگ می‌تواند در مناطق پر جمعیت مثل شهرها، تهدیداتی را به همراه داشته باشد.
نمونه‌ای از این آسیب‌ها، انفجار آذرگویی به قطر ۲۰متر بر فراز شهر چلیابینسک روسیه در سال ۲۰۱۳/1392 است. تخمین زده می‌شود که انرژی این انفجار با انرژی انفجار ۵۰۰کیلوگرم تی‌ان‌تی برابر بوده است.
این انفجار باعث آسیب دیدن صدها نفر، شکستن پنجره‌های هزاران واحد آپارتمان و حتی فرو ریختن سقف یک کارخانه شد. همچنین نور ناشی از این انفجار ۳۰ برابر درخشان‌تر از نور خورشید در آسمان بود و باعث آفتاب سوختگی سطحی پوست مردم تا چند کیلومتر آن طرف‌تر از حادثه شد.
همه اینها در شرایطی رخ داد که بخش بیشتر این سنگ ۲۰ متری در اتمسفر از بین رفت و فقط بخش کوچکی از آن در دریاچه‌ای نزدیک شهر چلیابینسک فرود آمد. مسلما سنگ‌هایی با ابعاد بزرگ‌تر که ممکن است بخش بزرگی از آنها به سطح زمین برسد می‌توانند به مراتب خطرات بیشتری برای شهرها و مردم داشته باشند. البته که پدیده‌های مانند این تقریبا هر ماه رخ می‌دهد، اما نزدیک بودنش به مناطق مسکونی معمولا امری نادر است.
نظر شما