به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد به نقل از همشهری آنلاین، موضوع شکایت ادعای خلاف واقع قلیان درباره بازجویی از او توسط خبرنگار صداوسیما بود که در چند جلسه قبل با حضور وکیل ذبیح‌پور برگزار شده بود اما متهم براساس حق قانونی‌اش اصرار به مواجهه حضوری می‌کند که در نهایت این جلسه با حضور ذبیح‌پور برگزار شد.
یک فرد مطلع گفت: خانم قلیان که به‌نظر می‌رسد مشکلات روانی دارد در روز مواجهه با ذبیح‌پور بعد از خارج‌شدن از زندان روسری خود را برمی‌دارد و اعلام می‌کند روسری سر نمی‌کند و ۲ بار در راه تظاهر به خودکشی می‌کند.
او یک‌بار با فرو بردن روسری در گلوی خود و یک‌بار هم در راهروی دادگاه با شکستن لیوان تظاهر به رگ‌زنی می‌کند. قلیان پس از پایان دادگاه با اهانت به شاکی به‌سمت او آب دهان پرتاب می‌کند که این اهانت در حضور قاضی و سایر شاهدان ثبت می‌شود.
برخی معتقدند حرکات غیرطبیعی سپیده قلیان با هدف تبرئه خود بر مبنای اختلالات روانی صورت می‌گیرد که ظاهرا به او دیکته شده است.
روزنامه شرق هم در گزارشی در باره این دادگاه نوشت، آخرین جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده شکایت آمنه سادات ذبیح‌پور از سپیده قلیان برگزار شد. برای رسیدگی به این پرونده در مجموع سه جلسه دادگاه تشکیل شد که جلسه اول آن که قرار بود به صورت علنی برگزار شده و به شکل آنلاین برای گروهی از مخاطبان پخش شود، به دلیل آنچه «امتناع سپیده قلیان از رعایت حجاب» اعلام شد، برگزار نشد.
جلسه دوم دادگاه ۱۵ مرداد ماه و درواقع ۱۷ روز بعد از جلسه اول رسیدگی، به صورت غیرعلنی و پشت درهای بسته و باز هم بدون حضور شخص آمنه سادات ذبیح‌پور برگزار شد.
قاضی اما در همان جلسه دستور داده بود که در جلسه بعدی دادگاه، حضور ذبیح‌پور الزامی است، بر همین اساس هم او با دریافت احضاریه، امروز در جلسه سوم دادگاه رسیدگی به پرونده شکایتش از سپیده قلیان حاضر شده و چنانچه امیر رئیسیان، وکیل سپیده قلیان به شبکه شرق توضیح داده، توضیحات خود را در دادگاه ارائه کرده است: «خانم ذبیح‌پور توضیحات خود را که مرتبط با شکایت بود و البته اتهاماتی که مرتبط با شکایت نبود را در جلسه دادگاه مطرح کرد. او مجدد درباره اینکه سپیده قلیان با اشخاصی خارج از ایران یا جاهایی مثل رسانه‌های خارجی در ارتباط و هماهنگی است، اتهاماتی وارد کرد که البته به شیوه سابق این ادعاها اتهام‌زنی‌هایی صرف بودند که هیچ مستندی برای آنها ارائه نکرد.»
نظر شما