به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد «عابد حسین» در گزارش ۷سپتامبر در الجزیره نوشت: کینگرانی و خانواده‌اش به‌عنوان اهالی روستای «حاجی مانیک‌خان»، در ۲۰ کیلومتری شهر دادو در استان سند در جنوب پاکستان، از جمله ۳۳میلیون نفری هستند که به‌دلیل بارندگی و سیل بی‌سابقه اخیر مجبور به ترک خانه های خود شده‌اند. اما این فقط بی‌خانمانی نبود که در ذهن کینگرانی بود. او در گفت‌وگویی تلفنی به الجزیره گفت: «محصولات ما به‌طور کامل از بین رفته است. چیزی برای خودمان و بازار نداریم. ما حداقل ۸/ ۱ میلیون روپیه پاکستان [۸۰۰۰ دلار] متحمل ضرر شده‌ایم.»در ۱۲هکتار (۳۰ جریب) زمین کشاورزی که پدر کینگرانی مالک آن است، او در طول زمستان برنج، پنبه و گندم می‌کارد. اما باران نه تنها محصولات برنج و پنبه او را از بین برده، بلکه کینگرانی‌ها اکنون نگران محصول گندم خود نیز هستند.
عزیز کینگرانی، پدر تنویر می‌گوید: «آب آنقدر زیاد است که تا سه ماه آینده احتمال کاهش یا تخلیه آن وجود ندارد و این به آن معناست که ما زمان کاشت محصول گندم را از دست خواهیم داد.» عزیز، استاد بازنشسته می‌گوید: «من به جز زمین و مستمری خود منبع درآمد دیگری ندارم. من نمی‌دانم چگونه با مستمری ناچیز خود به ۱۸نفر غذا دهم. شاید مجبور شوم پسرم را از دانشگاهش فرابخوانم تا به کمک من بیاید.»در حدود ۸۰۰کیلومتری (۵۰۰ مایلی) شمال غربی روستای کینگرانی، اتفاقات مشابهی در بلوچستان، فقیرترین استان پاکستان در حال رخ دادن است؛ جایی‌که شاهد بارش ۵۰۰درصد بیشتر از میانگین سالانه در ماه اوت بود. «عبدالبشیرجاتویی» یک کشاورز در شهر «دره‌الله‌یار» می‌گوید که تمام روستای او شامل ۱۰هکتار (۲۵ جریب) زمین کشاورزی زیر آب رفته است. همان‌طور که تقریبا ۸۰۰هکتار (۲۰۰۰ جریب) زمین قابل کشت در چهار تا پنج روستای مجاور نیز زیر آب رفته است. این کشاورز ۴۵ساله به الجزیره گفت: «من نزدیک به ۵۰۰هزار روپیه [معادل ۲۲۴۰دلار] برای محصول برنجم سرمایه‌گذاری کرده بودم، به این امید که سودی نزدیک به یک‌میلیون و پانصدهزار روپیه [۶۷۲۰دلار] به‌دست بیاورم؛ اما این‌طور نشد. اکنون فقط چشم امید به یاری خدا دارم.»
این داستان تقریبا همه خانواده‌هایی است که تحت تاثیر بدترین سیل‌های تاریخ پاکستان قرار گرفته‌اند؛ زیرا باران‌های سیل‌آسای موسمی در این کشور آسیای جنوبی با بیش از ۲۲۰میلیون نفر ویرانی ایجاد کرده است. تاکنون بیش از ۱۳۰۰نفر جان خود را از دست داده‌اند و ۸۱منطقه از ۱۶۰ولایت این کشور به‌طور مستقیم تحت تاثیر سیل قرار گرفته و حداقل ۳۳میلیون نفر را بی خانمان کرده است که انتظار می‌رود این ارقام در روزهای آینده افزایش یابد؛ اما فراتر از خسارات انسانی، مدیران اقتصادی کشور چالش‌برانگیزترین وظیفه را پیش رو دارند؛ زیرا سیل‌ها شبکه راه‌ها و ارتباطات کشور را ویران کرده، تعداد بی‌حسابی از خانه‌ها را تخریب و میلیون‌ها هکتار از محصولات را از بین بردند. بخش کشاورزی تقریبا یک‌چهارم تولید ناخالص داخلی پاکستان را با ۷/ ۲۲درصد تشکیل می‌دهد.
تخریب گسترده سیل - از جمله ویرانی محصول پنبه که منبع درآمدی کلیدی برای کشور است - در زمانی رخ می‌دهد که پاکستان با ذخایر ارزی به سرعت در حال کاهش دست به گریبان است و در حال حاضر زیر تورم شدیدی قرار گرفته است که در ماه اوت به ۳/ ۲۷درصد یعنی بالاترین سطح در پنج دهه اخیر رسیده است.بر اساس گزارش سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد در ۲۹اوت، تقریبا ۸۰درصد محصولات در سند (که تقریبا ۳۰درصد از کل تولید پنبه پاکستان را تولید می کند) از بین رفته است. نزدیک به ۷۰درصد از صنعت نساجی پاکستان که منبع مهم اشتغال و ارز خارجی است، از پنبه تولیدشده در این کشور استفاده می‌کند.
«عبدالرحیم نصیر» رئیس انجمن کارخانه‌های نساجی پاکستان که یک نهاد صنعتی است، گفت: «ازآنجاکه نزدیک به ۳۵درصد این محصول در استان سند توسط کشاورزانی مانند کینگرانی تولید می‌شود، این بخش اکنون با کمبود مواجه است.» درحالی‌که «مفتاح اسماعیل» وزیر دارایی تخمین می‌زند که کشور «حداقل ۱۰ میلیارد دلار» ضرر کرده است، تحلیلگران مستقل از جمله «عُزیر یونس» مدیر ابتکار پاکستان در مرکز آسیای جنوبی شورای آتلانتیک و «عمار حبیب‌خان»، اقتصاددان، این رقم را بین ۱۵ تا ۲۰میلیارد دلار اعلام کردند و انتظار می‌رود با توجه به اینکه اطلاعات با تاخیر به‌دست می‌آید، به تدریج افزایش بیشتری پیدا کند.
نظر شما