گروه صنعت پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد؛ می‌گوید ماه‌هاست که بیکار است؛ او که تحصیلات دانشگاهی مرتبط با صنعت توریسم و گردشگری دارد و در یکی از هتل‌های مشهد مقدس به کار پذیرش و مراقبت از هتل اشتغال داشته، با آمدن ویروس منحوس کرونا بیکار شده است، آنهم بعد از بیش از هفت سال کار مرتبط و رسمی که در تمام این مدت، حق بیمه او به حساب سازمان تامین اجتماعی واریز شده است.
درد دل‌های یک کارگر بیکار شده
این کارگر که پدر خانواده است و چهار نفر را در تکفل دارد، می‌گوید: هیچ راه دیگری برای تامین امرار معاش ندارم! وقتی نتوانم براساس تخصص و مهارت خودم کار کنم، وقتی کرونا صنعت توریسم را فلج کرده است، چطور باید نان دربیاورم؛ در این گرانی‌های سرسام‌آور، حتی اندوخته‌ای ندارم که با آن بتوانم لااقل یک پراید دست دوم بخرم و بروم اسنپ کار کنم یا در خیابان‌ها مسافرکشی کنم!
او می‌گوید: اکنون سه ماه است که اجاره خانه‌ام عقب افتاده؛ از سوی دیگر، بیش از هشت میلیون تومان به دوستان و آشنایان و اقوام بدهکارم؛ آیا کسی قرار نیست به فریاد ما برسد؟!
علی، کارگر باسابقه و با تحصیلاتِ یکی از هتل‌های مشهد، یکی از هزاران کارگر صنعت توریسم و گردشگری است که با آمدن کرونا به ناچار شغل تخصصی خود را از دست داده‌اند؛ اوضاع همه این کارگران بیش از شش ماه بعد از شروع بحران کرونا، کاملاً بحرانی است و هیچ راهی برای امرار معاش ندارند؛ کرایه خانه‌های عقب افتاده، هزاران خانواده مستاصل و نبود کمک‌های حمایتی دولت، اوضاع را بسیار پیچیده کرده است.
آمار کارگران بیکار شده‌ی هتل‌ها
واقعاً چند هزار کارگر در صنعت توریسم و هتلداری بیکار شده‌اند؛ از نیروی کار غیرمستقیم که اشتغالشان به نوعی با هتلداری گره خورده است، اگر بگذریم، براساس اظهارات جسته و گریخته مسئولان، فقط در سه استان (تهران، خراسان رضوی و قم)، حدود ۳۰ هزار کارگر که به‌طور مستقیم در هتل‌ها مشغول به کار بوده‌اند، به خاطر کرونا شغل خود را از دست داده‌اند.
اول از تهران شروع کنیم؛ هجدهم خردادماه سال جاری، محمدعلی فرخ مهر (رئیس اتحادیه هتل‌ها و هتل آپارتمان‌های تهران) در ارتباط با آمار بیکاری کارگران این بخش گفت: شیوع ویروس کرونا باعث تعدیل ۶ هزار نیرو در صنف هتلداری در تهران شده است.
اما قبل از آن در روزهای پایانی اسفند ۹۸، یوسف بیدخوری (معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان‌رضوی) در ارتباط با آمار بیکاری کارگران هتل‌ها در این استان گفت: حدود ۱۰ هزار کارگر در هتل‌ها، ۱۰ هزار کارگر در هتل آپارتمان‌ها بیکار شده‌اند که درخواست داریم دولت برای سه ماه به آنها حقوق پرداخت کند.
چهار ماه بعد، در تیرماه ۹۹، نایب رییس جامعه هتلداران حرفه‌ای قم در ارتباط با بیکاری کارگران هتل‌ها در این استان اظهار داشت: هزار و ۵۰۰ نفر از فعالان شاغل در بخش هتلداری به دلیل شیوع کرونا بیکار شده‌اند که بیمه بیکاری آنها هنوز به صورت کامل پرداخت نشده و یا اگر پرداخت شده محدود بوده است.
با این حساب، نزدیک به ۳۰ هزار کارگر صنعت توریسم فقط در سه استان کشور به خاطر کرونا شغل خود را از دست داده‌اند اگر آمار بیکارشدگان در استانهای دیگر را به این عدد اضافه کنیم، تعداد بیکاران احتمالا بیش از ۵۰ هزار نفر خواهد بود اما آیا این کارگران که رسمی بوده‌اند و همیشه حق بیمه آنها به حساب صندوق تامین اجتماعی واریز شده است، توانسته‌اند بعد از بحران و بیکاری، مقرری بیکاری بگیرند؟
پرداخت بیمه بیکاری به بیکارشدگان
علی به عنوان یک نمونه از این کارگران بیکارشده در استان خراسان رضوی می‌گوید: هنوز بیمه بیکاری برای من برقرار نشده است؛ امیدوارم تا قبل از اینکه دیگر خیلی دیر شود و بدهی‌های من به اطرافیان سر به فلک بکشد، مقرری بیکاری که حق کارگری مثل من است، پرداخت شود.
این در حالیست که در تیرماه، نایب رییس جامعه هتلداران حرفه‌ای قم نیز از عدم پرداخت مکفی مقرری بیکاری به بیکارشدگان این صنف انتقاد کرده و گفت: یا بیمه بیکاری واریز نشده و یا اگر هم واریز شده، مبلغ آن بسیار کم و ناچیز بوده است.
در عین حال، در خردادماه، محمدعلی فرخ مهر (رئیس اتحادیه هتل‌ها و هتل آپارتمان‌های تهران) نیز ادعا کرده است: بیش از ۳۰ سال حق بیمه بیکاری پرداخت کردیم تا در چنین شرایطی بیمه بیکاری به نیروهای تعدیل شده پرداخت گردد اما سازمان تأمین اجتماعی هنوز بیمه بیکاری به کارگران تعدیل شده هتل‌های تهران پرداخت نکرده است!
به نظر می‌رسد علیرغم تصریح سازمان تامین اجتماعی در اسفند سال گذشته مبنی بر حتمیت پرداخت مقرری بیکاری به کارگران هتل‌ها، این کارگران نتوانسته‌اند مقرری مناسب دریافت کنند؛ حتی آنها که این مقرری را دریافت کرده‌اند، از مبلغ آن رضایت ندارند چراکه فقط حدود یک میلیون تومان برای سه ماه به حساب آنها واریز شده است.
عدم رضایت از پرداخت مقرری بیکاری، کارگران این بخش را مانند بسیاری از کارگران بیکارشده‌ی دیگر به ستوه آورده است؛ برای نمونه، در شهریورماه، ۱۲۰ نفر از کارکنان هتل هرمز بندرعباس که به دلیل کرونا شغل خود را از دست داده بودند، در اعتراض به عدم دریافت حقوق، سنوات و بیمه بیکاری دست به تجمع زدند، به گفته برخی کارکنان این هتل، برخی از پرسنل نیز بالغ بر ۶ ماه است که از دریافت حقوق محروم مانده‌اند.
در این شرایط، کارگری مانند علی که سالها برای متخصص شدن، درس خوانده و در این رشته، هم سابقه دارد و هم مهارت و تخصص کافی، در تامین معاش درمانده شده است؛ بدون تردید دولت باید فکری به حال این گروه کند؛ در روزهای گذشته، مسئولان وزارت کار از گسترش خدمات بیکاری و پرداخت بیشتر مقرری بیکاری خبر داده‌اند؛ آیا این تسهیلات نصیب کارگری مانند علی می‌شود، قبل از آنکه او مجبور شود خانه را به صاحبخانه تحویل دهد و به گفته‌ی خودش، آواره خانه‌ی اقوام شود؟!
انتهای پیام/
نظر شما