گروه صنعت و بازرگانی پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد، قرار داد ۲۵ ساله میان ایران و چین کلید خورد. قراردادی که اجرای آن درست در میانه مذاکرات ایران و غرب واقع شد. آنچه از قرار داد ۲۵ ساله تا کنون توسط مسوولین دولتی اعم از دولت کنونی یا قبلی منتشر شده اشاره به کلیاتی درباره همکاری های فی مابین است. آنچه در این بین حائز است اینکه عناوین مختلفی روی آن گذاشته اند از ابراز قدرت اقتصادی ایران در همکاری با یکی از بزرگترین اقتصادهای جهان در بحبوحه مذاکرات برجامی، یا جنگ اقتصادی بین چین و آمریکا که نفت و انرژی ایران را حداقل با ۳۰ درصد تخفیف خریداری می کند، تامین منافع حداکثری ایران و منابع مالی حاصل از این قرار داد است. رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین در گفت و گوی پیش رو به این نکته مهم اشاره کرده است.
مجید رضا حریری رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین در گفت و گو با رادار اقتصاد به موضوع سرمایه گذاری چین در اقتصاد ایران بعد از انعقاد توافق ۲۵ ساله میان دو کشور پرداخت و در این باره گفت: بعد از امضای تفاهم نامه ها و قراردادهای بین المللی که با فروش نفت و منابع ملی حاصل می شود باید به این نکته که بارها و بارها تمامی اقتصاددان و کارشناسان امر بر آن تاکید کرده اند توجه داشت. مساله آنقدر مهم است که حتی خود سیاسیون نیز چنین شعارهایی می دهند که دولت به هیچ وجه حق ندارد درآمد حاصل از منابع معدنی و استخراج نفت را خرج هزینه جاری خود کند.
وی دراین باره افزود: با توجه به اینکه درآمدهای حاصل از نفت و منابع معدنی و زیر زمینی اموال عمومی و ملی محسوب می شود، این اموال به هیچ وجه نباید صرف هزینه های جاری شود. اموال عمومی باید صرف توسعه اقتصاد کشور برای امروز و آیندگان شود.
رئیس اتاق بازرگانی خاطر نشان کرد: دولت درآمدهای حاصل از چنین قراردادهایی را باید صرف توسعه زیر ساخت ها، ساخت بندر، جاده سازی، توسعه ریلی ، فرودگاه و کشتی سازی کند. در توسعه فناوری های روز دنیا و در صنایع پتروشیمی و هر آنچه به زیر ساخت معروف است برای بهره مندی امروز مردم ایران و فرزندان آنها در آینده هزینه شود.
مجید رضا حریری شرط تحقق آنچه بیان کرده را توضیح داد: برای تحقق تمام آنچه بدان نیازمندیم و به وسیله این ابزارها می توان اقتصاد ایران را به توسعه رساند، لازم است با طرفی همکاری کنیم که مایل و حاضر به سرمایه گذاری و فروش و عرضه تکنولوژی به ایران باشد.
وی در این باره افزود: مثلا در سند راهبردی میان ایران و چین، پروژه های مشخصی در حوزه های تعیین شده اعم از نفت، گاز، پتروشمیی، توسعه زیر ساخت های حمل و نقلی و فناوری های نوین باید با کشور چین تعریف کنیم. ضمن اینکه وزارتخانه ها و دستگاه های مختلف دولتی در قالب یک کار گروهی باید هر کدام متولی انجام بخشی از این پروژه تا تحقق کامل آن باشند.
وی در این باره افزود: وزارتخانه ها به عنوان متولیان امر، نباید تمام جزییات کار را به تنهایی دنبال کنند، چرا که چنین فرصتی ندارند. از این رو انتظار می رود وزارتخانه اجرای این مهم را به شرکت های مختلف زیر مجموعه خود با نظارت بر آنها بسپارد.
مجید رضا حریری رئیس اتاق بازرگانی در خصوص سند همکاری بین ایران وچین گفت: مهمترین مساله در خصوص سند همکاری بین ایران و چین برخورداری کشور از منافع قرار داد است. اگر قرار داد در راستای تامین منافع مالی کشور نوشته شود خوب است و جای دفاع دارد.
وی در این باره تصریح کرد: به این دلیل درست نوشتن قرار داد بسیار حائز اهمیت است چرا که هر کشوری به دنبال تامین حداکثری منافع خود است. هر کشوری که تکنیکی تر عمل کند ودر انعقاد قرار داد هوشیار تر باشد، قطعا حافظ منافع ملی خود است و در یک قرار داد تجاری حداکثر منافع را برای خود در نظر گرفته که امری طبیعی است. لذا امیدواریم دولت محترم در نوشتن قرار داد با چین حساسیت لازم را به خرج داده باشد.
رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین در خصوص اهمیت انعقاد قراردادهای خارجی برای توسعه اقتصاد ایران گفت: با هر کشور خارجی قراردادی به امضاء برسانیم یا وارد هر پیمان بین المللی شویم مزیت هایی شامل حال ما می شود. به این دلیل که به هر میزانی که اقتصاد را از یک اقتصاد محلی بسته داخل مرزی که قابلیت تحریم پذیری بیشتری دارد به یک اقتصاد بین المللی تبدیل کنیم، اقتصادی که سرمایه های جهانی را در خود داشته باشد این اقتصاد غیر قابل تحریم تر می شود.
وی در این باره تصریح کرد: مضاف براینکه برای دست یابی به رشد اقتصادی با ثبات بالای ۷ درصدی، اقتصاد ایران باید نفس بکشد، یعنی در بازه بلند مدت چند دهه ای حداقل ده ساله بدانیم که رشد اقتصادی مثبت خواهیم داشت چرا که در طی یک دهه گذشته برآیند ومعدل اقتصادی ایران منفی بوده است. بنابراین هر سال نسبت به سال گذشته باید حداقل ۷ درصد رشد اقتصادی داشته باشیم.
مجید رضا حریری رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین خاطر نشان کرد: یعنی طی ده سال، نرخ رشد مثبت۷به بالا داشته باشیم. برای دست یابی به چنین رشدی در اقتصاد نیازمند سرمایه گذاری خارجی، توسعه زیر ساخت ها و واردات تکنولوژی هستیم. این سرمایه و تکنولوژی از هر کشوری به دست ما برسد برای ما یک مزیت و فرصت ایجاد می کند، لذا چنین فرصتی را نباید از دست بدهیم. هر کشوری که برای انعقاد قرارداد همکاری های اقتصادی با ایران پیش قدم شود حتما برای ما غنیمت است، حتی اگر آمریکا نیز برای همکاری با ما ابراز تمایل کند آن را باید غنیمتی برای اقتصادمان بدانیم.
نظر شما