حلقه مفقوده نظام بودجه‌ریزی/ جابه‌جایی از یک مدل سنتی به یک نگاه نتیجه‌گرا در بودجه‌ریزی ضروری است

پژوهشگر و فعال اقتصادی: سیستم‌های با توان عملکردی بالا، پتانسیل جذب بودجه بیشتری دارند و قادرند اهداف خود را در سریعترین زمان به نقطه مطلوب تعریف شده و مورد درخواست عامه ذینفعان، برسانند.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد، هدایت و کنترل صحیح بودجه در راستای ارتقاء تولید و افزایش بهره‌وری بنگاه‌های اقتصادی، تولیدی و کسب‌وکارها، می‌تواند منجر رتق و فتق انبوهی از کارهای ناتمام ناشی از فرآیندهای اجرایی ناقص شود. در افق دراز مدت این مساله می‌تواند به ارتقاء منطقه‌ای و جهانی کشور منجر شود.

رادار اقتصاد در گفت‌وگو با آقای مهندس امیر محمدی پژوهشگر و فعال اقتصادی، به این موضوع مهم پرداخته است. 

رابطه بین میزان بودجه مصوب با عملکرد سازمان میزبان چیست و روشهای کارشناسی برآورد هزینه‌های یک پروژه در اعتبار تخصیص یافته به آن، چگونه اثر می‌گذارد؟

از آنجا که یکی از رسالت‌های بودجه‌ریزی بر مبنای عملکرد افزایش اثربخشی و ایجاد توازن بین اعتبارات و اقدامات است، از این روی می‌توان مسئولیت‌پذیری و افزایش الزامات پاسخ‌گویی در برابر عملکردها را در دایره کاربردهای مثبت آن نام برد. شایان ذکر است این مهم صرفا" با ایجاد ارتباط قوی بین بودجه تعیین شده با عملکردهای صورت گرفته از محل تامین همان اعتبارات، تحقق می‌یابد.

شاید حلقه مفقوده این ارتباط را باید در روشهای کارشناسی جهت برآورد هزینه تمام شده عملکردها جستجو کرد که جمع بندی ناصحیح آن باعث اخلال در فرآیند ارتباط بین هزینه‌کردها در گذشته با تامین و تخصیص بودجه در آینده می‌گردد. به همین جهت محاسبات و پردازشهای هوشمندانه در پیش‌بینی و تقسیم منابع بر اساس شاخص‌های عملکردی در سنوات قبل با واقعی‌سازی برآوردها، متناسب با اوضاع اقتصادی روز برای پروژه‌های آتی، بهترین راهبرد جهت ایجاد راندمان حداکثری می‌باشد.

 این مساله چه مزایایی در پی دارد؟

از آنجا که پیش‌بینی و تخصیص اعتبارات مورد نیاز برای ادامه یا تولید پروژه‌های جدید به روش سنتی فاقد کارایی لازم بوده و عملا" هدر رفت منابع و کاهش بازدهی را نصیب سیستم می‌نماید. لذا رویکرد به هزینه‌یابی بر مبنای فعالیت و تامین منابع متاثر از زنجیره هزینه‌کردها و اعمال به‌روزترین فاکتورهای اقتصادی در محاسبات به تغییر روش و حذف اقدامات غیرضروری در انجام فعالیتها منجر خواهد شد. 

عملا خروجی آن نیل به نتیجه‌گرایی و بروز شفافیت است که در تعیین بودجه متناسب با توان هر بخش، نقش بسزایی داشته و ارتباط یافتن واقعیتهای عملیاتی- اقتصادی در حین اجرا به پروژه‌ها را در پی خواهد داشت.

بر اساس آنچه اشاره کردید، آیا سطوح مطالبه‌گری در بین آحاد مختلف جامعه بر اساس انتظاراتی که ایجاد می‌شود، چگونه محقق می‌شود و الزامات اجرایی کردن بودجه‌ریزی بر مبنای عملکرد کدامند؟

طبیعتا این امر سبب افزایش انگیزه مجریان در به ثمر رساندن امورات محوله گردیده و با توجه به درک جامعه از قدرت عملی اعتبارات تخصیصی به پروژه‌های مورد نیاز، آحاد ذینفعان به رصد و مطالبه‌گری بیش از پیش سوق خواهند یافت و بهبود روابط دو سویه بین مسئولین امر به عنوان مجری در مقابل برنامه‌های تعیین شده و ناظرین و مردم در جایگاه مطالبه‌گر، رقم خواهد خورد. در نهایت سیستم‌هایی با توان عملکردی بالا پتانسیل جذب بودجه بیشتری داشته و قادر خواهند بود اهداف خود را در سریعترین زمان به نقطه مطلوب تعریف شده و مورد درخواست عامه ذینفعان برسانند. استفاده کلان از ابزارهای جمع‌آوری داده و اطلاعات و به‌روزآوری سیستم‌های محاسباتی و تغییر در سبکهای مدیریت برای  جابه جایی از یک مدل سنتی به یک نگاه نتیجه‌گرا در بودجه‌ریزی از نکات ضروری است که باید به آن توجه نمود.

۱۹ تیر ۱۴۰۰ - ۱۵:۴۰
کد خبر: 17202

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha