گروه بورس پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد، مصوبه سران قوا از جمله موضوعاتی است که از هفته های گذشته تا کنون مورد نقدهای جدی کارشناسان اقتصادی قرار گرفته وبر این موضوع تاکید می شود که مصوبات اعلام شده نمی تواند کمک چندانی به بورس کند و نیرویی برای باقی ماندن بورس در شاخص های بالا و حرکت به سمت بازار سرمایه ای مبتنی بر اصول و قواعد این بازار در بورس ندارد. کارشناسان اقتصادی از ورود بانکها به بازار سرمایه و بنگاه داری بانک ها، تزریق منابع مالی از صندوق توسعه ملی به بورس و سایر بندهای این مصوبات انتقاداتی دارند. رادار اقتصاد در گفت وگو با حسن حیدری اقتصاددان و عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس، حول محور مصوبات سران قوا نقطه نظرات این استاد دانشگاه را در ادامه بحث آورده است.
حسن حیدری اقتصاددان و عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس در گفت و گو با رادار اقتصاد درباره سرمایه گذاری ناآشنایان به بورس و ریسک بالای این نوع سرمایه گذاری گفت: اگر به خاطر داشته باشید یک زمانی که چندان هم دور نیست، موسسات اعتباری سودهای ۲۷ درصدی پرداخت می کردند. با اینکه کسانی که سرمایه هایشان را به این موسسات منتقل می کردند، می دانستند با سپرده گذاری در این موسسات مالی به شدت ریسک می کنند اما وسوسه دریافت سود بالا به قدری قوی بود که سرانجام در این موسسات حساب باز می کردند، اما بعد از ورشکسته شدن موسسات مالی و عدم توانایی در پرداخت پول سپرده گذاران، اعتراض و فشاری که همین سپرده گذاران به دولت آوردند موجب شد که دولت از جیب من و شما پول افراد زیان دیده را پس بدهد، به عبارت دیگر مصوبات سران قوا به نوعی تکرار همان موضوع موسسات اعتباری است که امروز همه مردم به نوعی مجبورند زیان بورسی ها را به صورت غیر مستقیم و ناخواسته جبران کنند.
استاد اقتصاد با رد کردن اثر گذاری حمایتی مصوبات سران قوا از بورس گفت: اولا بحث حمایت از بورس، حمایت نهادسازی است به این معنا که حجم مبنا و دامنه نوسان کاملا بی معنی است، به این دلیل می گویم بی معناست چرا که وقتی بازار در حال سقوط بود، کارآیی نداشت و به بازار کمکی نکرد، یعنی مانع از سقوط بازار نشد، لذا هیچ کدام از این موارد نتوانست مانع افت بورس شود.
حیدری کارآمدی بورس و بازار سرمایه را منوط به چند موضوع دانست و گفت: اولویت اول بورس شفاف بودن، کشف قیمت و نقد شوندگی بورس بسیار حائز اهمیت است. از سوی دیگر بنده معتقدم تنها راهی که می تواند منجر به احیای بورس شود، برداشته شدن حجم مبنا و دامنه نوسان است. شاید متعاقب این موضوع یک بار دچار افت شدید شود، اما بعد از آن دوباره احیا می شود.
وی درخصوص تزریق منابع مالی از صندوق توسعه ملی به بورس گفت: با اینکه سران قوا تصمیم به تزریق یک درصد از منابع صندوق توسعه ملی به بورس کرده اند، اما این موضوع هم نمی تواند کمک چندانی به بورس باشد. راهکار اول و آخر رشد بورس ایجاد شفافیت در این بازار مالی است، یعنی شرکت های حقوقی و بزرگی که در بورس خرید و فروش می کنند، حتما باید خرید و فروش های شفافی داشته باشند تا از سهامداران خرد حمایت شود، البته حمایت به این معنا نیست که سهام ها تضمین شود که ریسکی ندارد و ممکن نیست ضرر کنند، چرا که فلسفه بورس، ریسک کردن است، لذا ساز و کار بورس باید به سمتی برود تا کسانی که سهم های بلند مدت نگه داری می کنند، مطمئن باشند که از این بازار سود می کنند، این موضوع کمک خوبی برای تامین مالی بنگاه‌ها می شود، چرا که با سرمایه‌گذاری بلندمدت از بنگاه‌های اقتصادی و تولیدی حمایت می شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس خاطر نشان کرد: به هر حال مصوبات اعلام شده نه تنها مشکلی از بورس حل نمی کند، بلکه این مصوبات، مشکلات دیگری را برای اقتصاد ایران ایجاد می‌کند یا می تواند دلیلی برای رشد نقدینگی و تورم های بعدی شود، لذا با این مصوبات موافق نیستم.
وی دراین باره خاطر نشان کرد: مساله نقدینگی در بورس را از دو منظر باید مورد بررسی قرار داد. اول از همه این موضوع زیر سوال می رود که چرا برخی از فعالین بازار سرمایه مداوم تکرار می کنند که بازار از نبود سرمایه رنج می برد؟ چرا بورس نقدینگی ندارد؟ نداشتن نقدینگی به این معناست که بورس شفاف نیست، ضمن اینکه موضوع نقدشوندگی و نقدینگی دو بحث جدا از هم است، در نقدشوندگی معضل عدم فروش سهم است. وقتی دامنه نوسان کاهش می یابد امکان فروش سهم سلب می شود وسهامدار نمی تواند پول خود را از بازار خارج کند، بنابراین نقدشوندگی از بین می‌رود.
حسن حیدری استاد اقتصاد در ادامه توضیح داد: از سوی دیگر برخی از فعالین بازار سرمایه دائما تلاش می کنند تا افکار عمومی به سمتی هدایت شود که سرمایه ها وپول ها باید وارد بورس شود، این یک سخن بی معناست، چرا که قرار نیست همه سرمایه ها وارد بورس شود، سرمایه ها باید وارد بازارهای تولیدی شود. مساله حائز اهمیت دیگر در بورس که باید مورد نقد قرار بگیرد این است که سیاستمداران فقط به شاخص بورس حساس هستند مثل شاخص ارز و تورم،گویا بیشتر از آنکه به تبعات این موضوعات حساس باشند، نگران اعدادی هستند که در شاخص ها عنوان می شود، در حالی که اصل مهم در بورس این است که نقد شوندگی در آن به سهولت انجام شود و معاملات بالایی در آن صورت بگیرد یعنی بورس باید آزادترین بخش اقتصاد باشد نه شبیه بورس امروز که با در گیر و دار های مختلفی درگیر است تا زمانی که بورس دامنه نوسان و حجم مبنا دارد و دولت در آن دخالت انجام می‌کند، قطعا بورس کشور حال و روز خوبی نخواهد داشت.
نظر شما