به گزارش پایگاه خبری تحلیلی رادار اقتصاد به نقل از فارس، یکی از راه های کسب درآمد دولت ها فروش اوراق بدهی است. اوراقی که بازدهی ثابتی دارند و می توانند به صورت پروژه معلوم و یا به صورت عام به فروش برسند. این اوراق توسط بانک مرکزی تضمین شده است و به عنوان یکی از سیاست های پولی بانک مرکزی می توان خرید و فروش این اوراق را مشاهده کرد.
دولت و بانک مرکزی برای تامین مالی، حجم گسترده ای از اوراق را هر روز در بازار عرضه می کند. وضعیت این روزهای بازار سرمایه نیز باعث شده تا مردم با قرار گرفتن در صف فروش سهام خود به دنبال خروج از بازار باشند. البته برخی از سهامداران پول خود را به صندوق ها با درآمد ثابت منتقل کرده اند. این ورود پول به صندوق های درآمد ثابت، بخشی از منابع خرید اوراق از دولت را تامین می کند. دولت در ماه های گذشته بخش قابل توجهی از اوراق خود را فروخته و بخش اندکی از آن باقی مانده است.
صندوق ها از بازار سرمایه حمایت نمی کنند
صندوق ها با درآمد ثابت در حال خرید اوراق بدهی دولت هستند تا از درآمد و سود آتی خود مطمئن باشند. یعنی داغ بودن بازار اوراق بدهی در این روزها دلیل اصلی بی رونقی در بورس است.
البته که دامنه نوسان نامتقارن نیز یکی از دلایل رکود در بازار سرمایه است. اما تا زمانی که دولت و بانک مرکزی از عرضه اوراق بدهی دست بکشند به نظر می رسد این وضعیت ادامه دار باشد.
همانظور که در جدول بالا مشاهده می کنید در یازده ماه سال ۹۹ نسبت به سال ۹۸ حدود ۶۰۶ درصد فروش اوراق مشاهده می شود. در این خصوص می توان گفت تنها در بهمن ماه سال ۹۹ حدود ۱۲۷.۹۶۶ میلیارد ریال فروش اوراق بدهی صورت گرفته است. در بهمن ماه سال ۹۹ نسبت به همین ماه در سال ۹۸ حدود ۱۱۰۰ درصد رشد فروش اوراق بدهی مشاهده می شود.
روند صعودی فروش اوراق بدهی در ماه های گذشته نشان می دهد، دولت در حال انتقال مشکلات اقتصادی حال حاضر به آینده و به تعبیر درست تر در حال انتقال مشکلات خود به دولت آینده است. این اوراق بدهی بالاخره روزی زمان بازخرید آنها فرا می رسد و دولت آینده باید علاوه بر اصل پول، سود آن را نیز پرداخت کند. این مساله انتقال بحران به اینده و درگیر کردن دولت بعدی در بی تدبیری های دولت فعلی تلقی می شود.
حضور صندوق های بزرگ در بازار بدهی در روزهای اخیر سبب شده است هیچ تحریکی در سمت تقاضای بورس صورت نگیرد و اصطلاحا هیچ حمایتی از سوی این صندوق ها از بازار سرمایه رخ ندهد. این صندوق ها تمام منابع خود را صرف خرید اوراق از دولت کرده اند و به نظر می رسد تغییر دامنه نوسان به دامنه نوسان نامتغیر در همین راستا صورت گرفته است که افراد منفی کمتری بخورند و احساس ضرر کمتری داشته باشند.
سهامداران منتظرند فروش اوراق دولت تمام شود
تازمانی که دولت همه اوراق مدنظر خود را نفروشد، به نظر بازار سرمایه همین روند را طی خواهد کرد. این مساله که قیمت های پایانی در ۹۰ درصد سهم ها پر نمی شود، مبین همین موضوع است که هیچ معامله ای در بازار سرمایه صورت نمی گیرد؛ اما در بازار بدهی روند معاملات عالی دنبال می شود و دولت در حال پرکردن کسری خزانه است. نگاهی به میزان عرضه اوراق بدهی دولت در روز ۱۲ اسفند میتواند گویای نحوه عملکرد دولت در این زمینه باشد.
اینکه صندوق های با درآمد ثابت به دنبال سود ۱۵ تا ۱۸ درصدی از نماد اراد هستند، نکته مشخصی است. اما اینکه دولت در ۵ ماه گذشته همه توان خود را برای تامین مالی از بورس به کار برده است، نکته قابل تاملی است. یکی از راهکارهای پیشنهادی بعضی فعالان بازار در این زمینه آن است که سازمان بورس، صندوق ها را مکلف به داشتن سهام در پورتفو خود کند. این مساله می تواند تقاضای هرچند اندکی به بازار سرمایه تزریق کند. در گذشته رقم سرمایه گذاری صندوق ها در سهام به ۲۵ درصد افزایش یافته بود و بعضی فعالان بازار در شرایط فعلی این رقم باید افزایش پیدا کند. اما تعیین یک رقم منطقی باعث می شود که صندوق های درآمد ثابت اجبار داشته باشند تا ضمن کمک به دولت برای خرید اوراق، به کمک بازار سهام هم بیایند.
در این شرایط باید دید سازمان بورس برای حمایت از سهامداران حقیقی چه راهکاری را انتخاب می کند و در این شرایط آیا سازمان بورس هم دنباله رو سیاست های دولتمردان است یا خیر.
نظر شما